Western Australia, de laatste staat

Dinsdag 5 februati was onze laatste dag in Adelaide. Aangezien we heel Adelaide al hadden gezien, wisten we niet echt iets te doen dus besloten we maar om in ons hostel te blijven om daar even te relaxen, socializen en nog even kijken naar onze trip. Niet echt een hele interessante dag... Daarna moesten we om 18u bij de bus zijn om richting Coober Pedy te vertrekken. Alleen konden we het busstation niet meer vinden en het was best warm en we liepen al zo'n 20 minuten met al onze bagage! Uiteindelijk moesten we aan de andere kant van de straat zijn en waren we 5 minuten voor vertrektijd eindelijk bij de busstop (terwijl we er eigenlijk 30 minuten van te voren moesten zijn). Vervolgens hebben we 11 uur in de bus gezeten, maar gelukkig was de bus behoorlijk leeg en had iedereen twee stoelen tot zijn beschikking :) Ligt toch wat comfortabeler!!

Woensdag 6 februari kwamen we om 5u 's ochtends aan in Coober Pedy, een dorpje in de outback waar veel mijnwerkers wonen omdat er veel opalen te vinden zijn. Omdat we in de bus bang waren gemaakt door een vrouw due er had gewoond (ze liet haar kinderen nooit alleen over straat gaan, er wonen voornamelijk alleen aboriginals en je moet oppassen dat je niet in een mijnschacht valt) keken we er niet zo naar uit. Dus we werden om 5y 's ochtends in het pikke donker afgezet en de enige mensen die er waren, waren aboriginals. Er zou een busje ons ophalen en naar het hostel brengen, maar die was er na een half uur nog niet! Uiteindelijk heeft de buschauffeur van de greyhound ons afgezet bij ons hostel, aangezien het absoluut niet veilig is om over straat te gaan in het donker. Bij het hostel aangekomen bleek dat de receptie nog niet open was en de telefoon werd ook niet opgenomen. Maar gelukkig kwam na 5 minuten de eigenaar, die zich had verslapen. We waren uiteindelijk allang blij dat we konden inchecken en nog even konden slapen. Dus we hadden onze bedden opgemaakt in ons ondergrondse hostel (omdat het zo warm is, hebben de mensen hun huizen ondergronds gebouwd: koel in de zomer, warm in de winter. Dus het was heerlijk koel en donker in onze kamer. Wat wel een beetje raar was, was dat we geen deur hadden waardoor onze spullen niet echt veilig lagen) en even bijgeslapen. Nadat we hadden ontbeten besloten we om Coober Pedy maar te gaan verkennen.Zodra we ons hostel uitliepen konden we meteen de hitte voelen, maar gelukkig was het niet zo warm (dat zijn de worden van de eigenaar, het was 39 graden...). We kwamen langs veel opaalwinkels, maar er waren er ook een aantal gesloten. daarna gingen we naar een uitkijkpunt, maar het was eigenlijk gesloten dus liepen we maar langs het hek omhoog. Daar kwamen we terecht in een zandstorm, het zag er echt uit als een soort orkaan!! Daarna zijn we naar de oudste mijn geweest en hebben daar met behulp van een self-guided tour rondgelopen. Vervolgens zijn we naar een ondergrondse kerk geweest, maar dat viel ons heel erg tegen. Daarna zijn we teruggelopen naar ons hostel en hebben we nog even gelunched. Daarna zijn we opzoek gegaan naar het zwembad, was niet heel makkelijk te vinden (het was op het schoolterrein). Daar hebben we een tijdje baantjes getrokken en wat gezwommen om af te koelen (we hadden ook niet echt wat beters te doen, aangezien we alles al gezien hadden...). Rond etenstijd zijn we terug gelopen naar ons hostel om avondeten te maken en te douchen. Het is niet veilig om 's avonds over straat te lopen, dus hebben we de hele tijd een beetje in het hostel gezeten. We zijn die avond maar vroeg naar bed gegaan aangezien we niks beters te doen hadden en onze wekker de volgende dag weer om 4.15u ging.

Vrijdag 8 februari werden we eigenlijk om 5.50u opgehaald, maar uiteindelijk arriveerde onze tourguide pas om 6.15u!! Daarna moesten we nog alle andere ophalen uit hun hostel voordat onze tour echt begon. Ons eerste hoogtepunt was Kings Canyon, maar daarvoor maakte we nog even op een pet te kopen voor Mandy (anders mocht ze niet mee doen aan de wandeltocht) en ijskoffie (vanwege de warmte en om wakker te worden ;)). Na 3-4u rijden kwamen we eindelijk aan bij de Kings Canyon, maar helaas was de wandeltrack afgesloten vanwege de hitte (om 7u was het 28 graden!!). Uiteindelijk was er nog 1 wandeltrack over om te doen (de een was dus afgesloten en de ander was platgebrand tijdens de bosbranden) en dan was er eentje van 500m, niet heel spectaculair dus... Aangezien de normale wandeltrack zo'n 3 uur duurt hadden we heel veel tijd over, en om dat op te vullen zijn we naar een zwembad gegaan (een klein lullig buitenbadje). Na een tijdje was iedereen uitgezwommen en gingen we hout verzamelen voor het kampvuur. Dat was wel lachen, want we moesten lange en dikke takken verzamelen en als die niet op de grond lagen, moesten we die van de bomen afbreken. Na afloop zaten we allemaal onde de krassen en zwarte viezigheid (de bomen gaven zwart af!). Op weg naar het kamp stopte we om cider en bier te kopen. Wij hoopten dat hierdoor de groep een beetje losser werd, want wij moesten de gangmakers zijn. Iedereen was of aan het slapen of te druk bezig met staren de hele dag!! Tijdens de rit naar het kamp zagen we nog wilde paarden en kamelen (heel gek om kamelen langs de weg te zien!!). Eenmaal aangekomen op het kamp hadden we een kampvuur gemaakt en begonnen we aan het avondeten (onder het genot van een cider). Zelfs na wat alcohol was iedereen oersaai!! Na het eten lag zowat iedereen al in zijn swag (een slaapzak met een matras). We probeerde de boel nog wakker te houden, maar dit mocht niet baten. Uiteindelijk zijn we zelf ook maar gaan slapen. Midden in de nacht werden we wakker door de regen en moesten we allemaal verplaatsen onder het afdak!

Zaterdag 9 februari werden we om 5.30u wakker gemaakt. Toen hebben we ontbeten terwijl we keken naar een mooie zonsopgang. Daarna reden we naar de douches (een uurtje rijden vanaf het kamp).Nadat iedereen had gedouched zijn we richting Kata-Tjuta gereden. Hetzelfde verhaal als gister: iedereen was druk bezig met slapen en voor zich uit aan het staren, niet heel gezellig! Daar konden we kiezen om een lange wandeltocht (9km) te maken of een korte (3km). Wij kozen ervoor (samen met 3 andere) om de lange te doen aangezien je dan alles te zien kreeg en de vorige dag viel al tegen. De rest van de (ongemotiveerde) groep koos ervoor om de korte te doen. Het viel gelukkig mee: het was wel erg warm, maar geen volle zon en steile heuvels! Het enige vervelende zijn de vliegen!! Ze zoemen de hele tijd rond je hoofd, om gek van te worden!!! Na de wandeltocht zijn we naar een look out gereden waar je Kata Tjuta en uluru konden zien. Helaas zag uluru er grijs uit doordat het bewolkt was. Daarna gingen we naar het kamp rijden om te lunchen te zwemmen, heel toevallig kwamen we daar iemand tegen die bij ons in het hostel in Sydney zat. Vervolgens zijn we weer terug gereden naar uluru om de zonsondergang te bekijken. Daar waren nog veel andere touroperators, ook hele luxe! Die hadden tafels met witte lakens staan met daarop allemaal hapjes en champagne. Helaas was het te bewolkt om de zonsondergang te zien . Daarna zijn we teruggegaan naar het kamp om onze cider op te drinken, ook dit keer waren de mensen weer even gezellig. Uiteindelijk waren er maar twee andere, de gids en een ander meisje, die met ons meededen. Die nacht heeft niet iedereen even goed geslapen: er liepen allemaal mieren en iemand snurkte de hele nacht!

Maandag 11 februari was onze laatste dag in Alice Springs. Toen hebben we alles gedaan wat we nog niet hadden gezien/gedaan. Zo hebben we gratis didgeridoo lessen gevolgd: iets wat je wel gedaan moet hebben natuurlijk ;) Het is behoorlijk lastig, maar we hebben ons best gedaan. Het klonkt meer alsof we een beetje erin zaten te spugen ipv echte muziek... Verder zijn we Todd Mall uitgelopen en hebben we wat rondgelopen. ’S Avonds hadden we de bus naar Tennant Creek, daar zouden we om 1u ’s nachts aankomen. Gelukkig werden we daar wel opgehaald!! Hier zou voor het eerst onze wegen (met Liz, waar we vanaf Melbourne al mee samen reizen) splitsen voor een paar dagen (we zouden elkaar weer meeten in Darwin).

Dinsdag 12 februari kwamen we dus ’s nachts aan in Tennant Creek, daar hebben we eerst nog even geslapen. Daarna zijn we naar het visitors centre gelopen. Het eerste wat ons op viel: alleen maar Aboriginals!! Toen we bij het visitors centre aankwamen bleek deze nog dicht te zijn, toen zijn we eerst naar de Billy Allen lookout gelopen. Je had wel mooi uitzicht over de stad, maar het was erg warm!! Toen we weer terug liepen naar het visitors centre (toen die open hoorde te zijn) was die nog steeds dicht! Toen zijn we maar weer terug gelopen naar ons hostel, we waren net optijd terug voordat het keihard begon te regenen! Op een gegeven moment kwam de man van de receptie binnen met een grote hagedis op zijn arm: een bluetongue hagedis. Hij had hem in het washok gevonden en Mandy was zo dapper dat ze hem vast durfde te houden! Na de regen zijn we nog even naar de hoofdstraat gelopen (heel saai en nog steeds alleen maar Aboriginals!). Daar raakten we aan de praat met een Zuid-Afrikaan die Nederlands kon. Daarna zijn we teruggelopen naar het hostel en op de hostelbus gewacht die om 1.30u ons naar de busstop bracht. We hadden eigenlijk nog twee dagen in Tennant Creek, maar dat zagen we niet zitten aangezien we alles wat we konden doen al gedaan hadden. Dus we hadden onze bus omgeboekt en zijn eerst nog naar Katherine gegaan (waar Liz ook was). We hebben de tijd gedood door te skypen en te kletsen met de enige twee andere mensen in het hostel.

Woensdag 13 februari kwamen we aan in Katherine, toen hebben we even onze spullen naar onze kamer gebracht en gelunched. Daarna zijn we naar de hot springs gelopen. Was nog behoorlijk lang en ook hier was het warm, maar nu zaten we een stuk noordelijker dus is het ook nog eens heel vochtig! Ookal doe je niks, je begint meteen te zweten!! Toen we daar eindelijk aankwamen konden we niet wachten om te gaan zwemmen. Alleen het eerste waar we op stuitte was een waarschuwingsbord voor krokodillen! We dachten dat we misschien verkeerd waren aangezien we lazen dat je daar zonder gevaar kon zwemmen, dus hebben we een rondje gelopen. Toen we terugkwamen op de plaats van de borden waren er ondertussen mensen in het water (ook Liz met haar host van couchsurfen), dus durfde wij ook het water in!! Daar hebben we eigenlijk de hele middag doorgebracht! Was wel een relaxed middagje: een beetje kletsen met mensen en rondzwemmen. We zijn gelukkig geen krokodillen tegen gekomen (anders konden we deze blog niet meer typen ;)). Toen zijn we teruggelopen naar ons hostel om op te frissen en te dineren. Daarna hadden we nog afgesproken om met Liz en haar host naar de country club (een golfclub) te gaan om een drankje te doen. Doordat we de laatste dagen niet zo goed hadden geslapen waren we eigenlijk allemaal behoorlijk moe en zijn we na een drankje weer terug naar ons hostel gegaan. De enige mensen die op straat liepen waren de mottenjagers (de nederlandse benaming voor Aboriginals volgens wikipedia), alleen zijn we er nu al meer aan gewend en niet meer zo bang voor ze. We kwamen namelijk al een paar keer wat aardige tegen die een gesprekje beginnen en die niet alleen schreeuwen! Ze stinken alleen wel verschrikkelijk!!

Donderdag 14 februari was onze laatste dag in Katherine! We hadden onszelf getrakteerd op een pannekoeken ontbijt . Daarna zijn we naar de Macca’s (de Australische benaming voor de McDonalds) gelopen om onze mail te lezen en even checken of onze couchsurfer nog wist dat we vandaag aan zouden komen! Omdat de koffiemachine stuk was en we daardoor nogal lang moesten wachten op de koffie kregen we een valentijnshartje cadeau. Daarna hebben we nog even boodschappen gedaan voor in de bus en kwamen we de man tegen die we gesproken hadden in de hot springs. Toen hebben we onze spullen gepakt en naar de busstop gelopen, het was nog geen 15 minuten maar we zweette ons kapot! Het was heel erg warm en vochtig die dag!! En toen moesten we ook nog een tijd in de hitte wachten op de bus... Uiteindelijk kwam de bus (met airco, gelukkig) en gingen we opweg naar Darwin. We kwamen om 17.15u aan in Darwin en hadden meteen onze host van couchsurfen gesmst. (Nog even een extra uitleg over het couchsurfen: we hadden in Melbourne een Franse jongen ontmoet die ons vertelde over dit fenomeen. Er is een website waarop je allemaal mensen vind die hun bank beschikbaar stellen voor reizigers om daar gratis op te overnachten. Deze Franse jongen heeft tijdens zijn verblijf in Australia nog geen een keer betaalt voor zijn accomodatie (dit heeft hem zo’n 25 dollar per nacht gedurende de hele maand bespaart!!), dus dit wilde wij ook wel een keer proberen!! Dus zo gezegd zo gedaan hebben wij ons ingeschreven op deze website. Wat ons wel opviel was dat 95% die zijn couch beschikbaar stelt man is. Uiteindelijk zouden we tot de 18e blijven slapen bij Mick, een echte Australier en daarna nog 3 nachten bij Paolo, een Italiaan. ) Dus Mick kwam ons ophalen bij de busstop, maar we moesten nog een tijdje wachten en hadden we dus even geklets met drie duitse jongens. Toen Mick ons kwam ophalen zijn we eerst doorgereden naar de supermarkt om boodschappen te doen. Gelukkig klikte het en waren er geen ongemakkelijke stiltes! Na de boodschappen zijn we doorgereden naar zijn huis net buiten de stad. Hij sliep niet alleen in het huis: hij had nog twee huisgenoten. Mel uit Rockhampton (Australia) en Max uit Melbourne (ook Australia). De eerste avond hebben we met Mick en Max film gekeken en later die avond had Mick ons nog een lift gegeven naar de stad waar we af zouden spreken met Liz. Die avond kwamen ook de couchmate van Liz (Letitia, een Frans meisje) en een vriend van haar (George, een Engelse jongen). We wilden eerst proberen om bij Monsoons binnen te komen (leukste plek in Darwin), maar de engelse had geen dichte schoenen aan dus kwamen we niet binnen. Toen eindigde bij de hostebar waar de Engelse jongen sliep, daar kwamen we het Duitse meisje tegen die we in Tennant Creek hadden ontmoet. Uiteindelijk hadden we een fles champagne met aardbeien smaak gekocht (was het goedkoopste) en een fles wijn gekregen van een random man (hij zag dat we geld aan het tellen en verdelen waren en vond dat hij de fles cadeau moesten doen zodat we ons geen zorgen meer hoefde te maken over geld...). Later kwam er nog een Nederlandse jongen (Tom) bij zitten. We hadden het niet zo laat gemaakt en zijn met de taxi teruggegaan. Dat was onze eerst nacht als couchsurfers, gelukkig hadden we ieder een eigen (nog redelijk grote) bank.

Vrijdag 15 februari had Mick ons in de middag afgezet in de stad aangezien we met Liz, George en Letitia Darwin zouden gaan verkennen. Dus hadden we afgesproken voor het visitors centrum. Maar omdat het nog even zou duren voordat de rest er was hebben we nog even in de winkelstraat gekeken voor korte broekjes (de rest waren we uitgescheurd, omdat we ze zoveel dragen). Toen we allemaal bij het visitors centrum waren hebben een plattegrond gepakt met een wandelroute erop. Zo hebben we heel Darwin doorgelopen in een middag, maar het was haast niet vol te houden omdat het zo vreselijk warm is. Dat komt vooral door de hoge luchtvochtigheid waardoor je meteen al gaat zweten, niet heel prettig. Daarna werden we weer opgehaald door onze host en zijn we met hun in het centrum uit eten geweest en daarna hadden we nog wat gedronken.

Zaterdag 16 februari stonden we vroeg op (waar we allemaal moeite mee hadden) omdat we naar Litchfield NP gingen. Dus we haalden Liz op in het centrum en reden in een busje, dat eigenlijk gemaakt was voor 3 personen (waardoor 2 mensen dus in de achterbak moesten zitten), richting Litchfield. Na 1,5 uur rijden kwamen we aan bij de eerste stop in het park, de grote termietenhopen. Nadat we daar even hadden rondgekeken en de nodige foto’s hadden gemaakt, gingen we door naar de tweede stop. De volgende stop waren de waterholen, hier konden we een verfrissende duik nemen. Nadat we daar even hadden gerelaxed gingen we door naar onze laatste stop. Dat waren de Florence watervallen, ook hier konden we een verfrissende duik nemen. De waterval was heel mooi en het water was helder, dus daar hebben we nog een tijdje gezwommen. Daarna moesten we alweer richting Darwin omdat onze hosts een Football wedstrijd moesten spelen. Toen hebben we nog even door het winkelcentrum gelopen en zijn we toen weer richting het huis teruggelopen. We dachten dat het misschien een half uur tot 45 minuten lopen was (omdat het zo’n 10 minuten rijden was met de auto), maar uiteindelijk hebben we er zo’n 2 uur overgedaan. Het was wel een goede work-out voor ons ;). Alleen toen we daar aankwamen was er nog niemand dus moesten we wachten tot Mel terugkwam, gelukkig duurde dat niet zo lang. Eerst wilden we nog het centrum ingaan voor een drankje, maar we bleven uiteindelijk in het huis met Mel en hebben daar met haar gekletst en wat gedronken. Daarna had zij nog wat vrienden van haar uitgenodigd en kwamen ook de buren nog langs (onze hosts waren nog steeds weg en Mel was er inmiddes ook niet meer dus bleven wij achter in het huis met hun buren en de vrienden van Mel). Uiteindelijk wat we hadden verwacht als een rustig avondje op de bank was toch weer een gezellig avondje in Darwin geworden!

Zondag 17 februari werden we door Mick weer afgezet in het centrum en zijn we met Liz naar Crocosaurus Cove geweest. Daar hebben ze krokodillenshows, reptielenshows, je kan er baby krokodillen voeren en je kan voor een extra (grote) bijdrage met krokodillen zwemmen (wel in een kooi). Dus daar hebben we de halve dag doorgebracht. Alleen waren de grote krokodillen tijdens de show lui en was dus het voeren van de baby krokodillen (er werd vlees aan een hengel gehangen en daarmee kon je dan de krokodil voeren) het meest spectaculair. Daarna zijn we naar de Lagoon gegaan. Daar konden we even in zwemmen en we dachten dat het wel grappig was omdat er ook golven in de lagoon werden gemaakt (als een golfslagbad), maar de golven waren heel irritant. Daarna hebben nog even naast de lagoon gerelaxed/geslapen en zijn we met Liz naar haar host gelopen om haar spullen op te halen en naar haar andere host te brengen, Paolo. Omdat we eerst met zn alle wilden gaan eten (aangezien hij een italiaanse chef is leek het ons wel een goed idee als hij op de eerste avond voor ons zou gaan koken), maar hij had nooit daarop gereageerd dus hadden we maar besloten om pizza te gaan halen. Dus toen we aankwamen bij Paolo dacht hij dat we zouden gaan eten bij hem maar wij hadden nu al iets anders geregeld en kwamen eigenlijk alleen Liz dr spullen afgeven en ons even voorstellen. Dus dat liep een beetje ongemakkelijk en daarbij was zn engels ook niet zo goed. Dus dat was eerst een beetje ongemakkelijk. Daarna zijn we maar naar de supermarkt gegaan om de pizza’s te halen. Daarna moesten we nog wel een half uur wachten op de bus en nog zo’n 15 min lopen naar het huis. Gelukkig was Mel thuis en stonden we niet voor een dichte deur. Na de pizza’s hadden we ons omgekleed en weer een taxi genomen richting het huis van Paolo, daar hadden we even wat gedronken en gekletst met zijn vrienden, wat de situatie van eerder gelukkig minder ongemakkelijk maakten. Daarna hadden we het uitgaansleven van Darwin ontdekt met Paolo. Uiteindelijk hadden we een geslaagde avond in Darwin!

Maandag 18 februari hadden we met Liz afgesproken bij de Peterpans voor internet en wat dingen voor de verdere trip te regelen (en hadden we onze pizza van de vorige avond opgegeten). Later heeft Mick ons weer opgehaald zodat we onze tassen konden inpakken en om 18u werden we afgezet bij Paolo. Liz was nog niet thuis en de huisgenoten wisten ook niet dat we kwamen dus dat was een beetje ongemakkelijk. Maar gelukkig kwam Liz al vrij snel en hadden we in de tussentijd een praatje gemaakt met de huisgenoten. Toen stelde Paolo voor om met hem en zijn vrienden mee uit eten te gaan. Dat leek ons wel een goed idee, maar uiteindelijk konden we toch niet mee want er was geen ruimte in de auto en zijn vriend was ervan overtuigd dat er toch niks aan was voor ons want ze spreken de hele tijd Italiaans... Dus daar zaten we dan met zn drieen bij vreemden in huis terwijl Paolo weg was. Gelukkig gingen de huisgenoten weg dus toen hebben we met zn drieen diner gemaakt en wat bier uit de koelkast gestolen. Alleen kwamen de huisgenoten eerder thuis dan we dachten (we hadden ons bier nog niet op) dus zijn we stiekem (met bier) naar Paolo’s kamer gegaan om daar ons bier op te maken en ons klaar te maken om even naar de stad te gaan. We waren niet van plan om het heel laat te maken, maar op weg naar de bar kwamen we de Nederlander weer tegen die we de eerste avond hadden ontmoet. Toen zijn we met hem naar de Monsoons gegaan daar kwamen we ook weer de Engelse tegen. Om 12u zijn we naar de ierse pub gegaan, want het was karaoke avond. Toen we weggingen kwamen we ook weer de drie duitse jongens tegen (die we bijna elke dag wel ergens tegen kwamen) dus die gingen ook mee. Uiteindelijk hebben we Shaggy (it wasn’t me) gezongen samen met de Nederlandse en Engelse jongen. Om 2u ging de pub dicht en zijn we teruggegaan naar de Monsoons. Uiteindelijk was het toch weer een late avond geworden!

Dinsdag 19 februari werden we om 12.30u wakker gemaakt door Liz (zij slaapt op de bank, wij slapen in Paolo’s bed en Paolo slaapt op de grond). Toen hebben we even snel ‘ontbeten’ en zijn we naar de botanische tuinen gelopen, duurde alleen wel een tijdje voordat we er waren. We liepen steeds de verkeerde kant op, we waren een beetje moe, het was weer heel warm en we hadden allemaal een beetje last van een kater. Toen we het eindelijk hadden gevonden hebben we even in bij het informatiecentrum gezeten (om af te koelen en Liz was in slaap gevallen). Na een tijdje hadden we een rondje gelopen, maar het was niet heel bijzonder. Daarna zijn we naar het strand gelopen en via het strand kon je naar het musuem. Alleen was de weg afgesloten dus moesten we omlopen, ondertussen was het al 16u (en om 17u ging het museum dicht) dus besloten we terug te lopen en het museum te bewaren voor de volgende dag. Op de weg terug naar huis hadden we nog even een stop gemaakt om reduced eten te kopen (stokbrood kost dan maar 0.50!!). We hoopten iets van frituurgarnituur te kunnen vinden, maar helaas... Toch echt iets wat ze hier niet kennen . Toen hebben we even gewacht tot het minder ging regen en zijn we terug gelopen naar huis. Eenmaal thuis hebben we met zn drieen een maaltijd in elkaar geflansd en een chill avondje op de bank gehouden.

Woensdag 20 februari zijn we optijd opgestaan om de laatste dingen in Darwin te bekijken. Dit was namelijk onze laatste dag in Darwin! Eerst zijn we naar Cullen Bay gelopen, een schattig en klein buitenwijkje van Darwin. Daar hebben we even een rondje gelopen en zijn toen doorgelopen naar het museum. Onderweg naar het museum kwamen we heel toevallig drie mensen tegen die we al eerder in Alice Springs hadden ontmoet, dus daar hadden we eerst nog een praatje mee gemaakt. We hoorden van een aantal mensen dat het museum erg goed is voor een gratis museum, dus we waren benieuwd. Dit was tevens ons eerste museum hier in Australie. De eerste etage waar we waren was vooral moderne kunst. Zo waren er filmpjes te zien van mannen die zich scheren en een bollywood film van iemand die zingt: my name is navin and i need some lovin´. Erg vermakelijk maar naar onze mening niet echt kunst te noemen. Het volgende gedeelte bestond uit standbeelden en plaatjes van de prehistorie tot nu. Ook was er een enorme krokodil (met een niet zo toepasselijke naam voor een krokodil: sweetheart), die was verdronken toen ze die probeerde te verschepen naar een crocodilefarm. Verder waren er nog afdelingen voor aboriginalkunst, een orkaan die darwin had verwoest, parelduikers, glaskunst en sierraden uit azie. Nadat we alles hadden gezien zijn we weer teruggelopen naar ons huis via de Esplanade. Terug in ons huis hebben we gegeten, tas ingepakt en ons klaargemaakt om voor de laatste keer Darwin onvelig te maken. Vroeg in de ochtend hebben we Liz voor de laatste keer uitgezwaaid en hebben we zelf nog een uurtje geslapen om zelf nog optijd de bus te kunnen halen!

Donderdag 21 februari hebben we de hele dag doorgebracht in de bus. We hadden een busreis van 23,5 uur!! Onze reis gaat verder van Darwin naar Broome.

Vrijdag 22 februari komen we eindelijk aan in Broome, behoorlijk gesloopt van de lange busreis. We zijn maar eerst naar ons hostel gelopen, helaas konden we nog niet inchecken dus zijn we een koffie gaan drinken bij de Macca’s en informatie opgevraagd over Broome bij het informationcentre. Terug in het hostel hebben we ingechecked en hadden we nog twee nederlandse meisjes op onze kamer, daar hebben we nog een hele tijd mee zitten kletsen voordat we gingen douchen en Broome verkennen. Uiteindelijk hebben we alleen de Wooly’s (supermarkt) en de bibliotheek gezien. Uiteindelijk hebben we een tijdje in de bibliotheek gezeten om onze email te checken, een couchsurfer te regelen en zijn we eindelijk begonnen aan onze blog. Toen we eenmaal terug waren in het hostel hebben we verder aan onze blog gewerkt en eten gemaakt. We hadden samen met de twee andere meisjes gegeten en de hele avond gezellig gekletst. Later kwam er nog een Engelse jongen erbij zitten (woont nu vier jaar in Australia) die niks wist over de topografie van Europa (dacht dat NL boven Duitsland ligt) en niets over Nederland (wist niet dat Amsterdam bekent stond voor drugs en prostituees). Uiteindelijk hebben we hem wijsgemaakt dat iedereen in Nederland non stop wiet rookt. Vooral tijdens het studeren omdat je je dan beter kan concentreren en tijdens kunstlessen omdat je dan creatiever bent. Goedgelovig als hij was, geloofde hij alles. Dus hadden we een gezellige eerste avond in Broome gehad.

Zaterdag 23 februari zijn we optijd opgestaan voor het ontbijt. Voor het eerst kon je kiezen tussen choco pops, cornflakes en nutri grain (ipv van alleen standaard cornflakes), dus we kozen voor de choco pops. Niet zo goed idee achteraf: het leek eerder alsof je melk met suiker at! Zo zoet dat je er gewoon misselijk van werd (hebben we wel vaker met sommige producten hier in Australia!). Daarna hebben gedouched en de hele dag rondgelopen in Broome. We hebben Chinatown bezocht, de Sun Pictures bioscoop (van Ross de Wit) gezien en town beach gezien. Op de terugweg moesten we schuilen voor ruim een half uur, het begon heel hard te regenen en te waaien. Terug in het hostel hebben we gedouched en een wasje gedraaid. Nadat we de was buiten hadden gehangen begon het keihard te regenen dus dat was niet echt een goed idee. Daarna hadden we gekookt en heeft het de hele avond geregend, dus zijn we ook maar niet het centrum ingelopen om te kijken of er nog iets te beleven valt op een zaterdagavond in Broome.

Dit was het dan voor nu! xxx Mandy en Stefanie